ព្រះគម្ពីរកាឡាទី ៣:១៥-២៩

^១៥បងប្អូនអើយ ខ្ញុំនិយាយតាមបែបភាពមនុស្សថា សូម្បីតែសេចក្ដីសញ្ញារបស់មនុស្ស បើគេយល់ព្រមតាំងនឹងគ្នាជាស្រេចហើយ នោះគ្មានអ្នកណានឹងលើកចោល ឬបន្ថែមបញ្ចូលអ្វីឡើយ ^១៦រីឯសេចក្ដីសន្យាទាំងប៉ុន្មាន នោះបានតាំងនឹងលោកអ័ប្រា‌ហាំ ហើយនឹងពូជលោក តែទ្រង់មិនបានមានបន្ទូលថា «នឹងពូជទាំងប៉ុន្មាន» ដូចជាមានពូជជាច្រើននោះទេ គឺចំពោះពូជតែ១វិញ ដោយថា «នឹងពូជលោក១នោះឯង» គឺជាព្រះ‌គ្រីស្ទ ^១៧ខ្ញុំចង់និយាយដូច្នេះថា សេចក្ដីសញ្ញាដែលព្រះបានយល់ព្រមជាមុន នោះក្រិត្យ‌វិន័យ ដែលកើតឡើង៤៣០ឆ្នាំជាក្រោយនឹងលើកចោល ឲ្យសេចក្ដីសញ្ញានោះទៅជាឥតប្រយោជន៍មិនបាន ^១៨ដ្បិតបើសិនជាមរដកនោះបានមក ដោយអាងក្រិត្យ‌វិន័យ នោះមិនមែនអាងសេចក្ដីសន្យាទៀតទេ តែព្រះ‌ទ្រង់បានប្រទានដល់លោកអ័ប្រា‌ហាំ តាមសេចក្ដីសន្យាវិញ ^១៩ដូច្នេះ តើហេតុអ្វីបានជាមានក្រិត្យ‌វិន័យ នោះគឺបានបន្ថែមបញ្ចូល ដោយព្រោះសេចក្ដីរំលងច្បាប់ ទាល់តែពូជបានកើតឡើង ដែលទ្រង់តាំងសេចក្ដីសន្យានោះឲ្យ ដោយ‌សារពួកទេវតា នៅដៃនៃអ្នកកណ្តាលម្នាក់ ^២០រីឯអ្នកកណ្តាល នោះមិនមែនបង្រួប‌បង្រួមអ្នកណាតែម្នាក់ឯងនោះឡើយ តែចំណែកព្រះ ទ្រង់ជាព្រះតែ១ទេ។ ^២១ដូច្នេះ តើក្រិត្យ‌វិន័យទាស់ទទឹងនឹងសេចក្ដីសន្យានៃព្រះឬអី មិនមែនទេ ដ្បិតបើសិនជាមានក្រិត្យ‌វិន័យណាប្រទានមក ដែលអាចនឹងធ្វើឲ្យរស់បាន នោះប្រាកដជាសេចក្ដីសុចរិតនឹងមក ដោយ‌សារក្រិត្យ‌វិន័យនោះហើយ ^២២ប៉ុន្តែ គម្ពីរបានបង្ខាំងគ្រប់ទាំងអស់ក្នុងអំពើបាប ដើម្បីឲ្យសេចក្ដីដែលទ្រង់សន្យា បានប្រទានមកដល់ពួកអ្នកជឿវិញ ដោយ‌សារសេចក្ដីជំនឿដល់ព្រះ‌យេស៊ូវគ្រីស្ទ ^២៣តែកាលមុនដែលមានសេចក្ដីជំនឿចូលមក នោះយើងរាល់គ្នាត្រូវបង្ខាំងនៅក្រោមក្រិត្យ‌វិន័យ គឺត្រូវឃុំទុក សំរាប់សេចក្ដីជំនឿ ដែលត្រូវលេចមក ^២៤បានជាក្រិត្យ‌វិន័យធ្វើជាអ្នកដឹក‌នាំយើងរាល់គ្នាទៅដល់ព្រះ‌គ្រីស្ទ ដើម្បីឲ្យយើងបានរាប់ជាសុចរិត ដោយអាងសេចក្ដីជំនឿ ^២៥តែលុះកាលសេចក្ដីជំនឿបានមកដល់ នោះយើងមិនមែននៅក្រោមអំណាច របស់អ្នកដឹក‌នាំនោះទៀតទេ ^២៦ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាសុទ្ធតែជាកូនព្រះ ដោយ‌សារសេចក្ដីជំនឿជឿដល់ព្រះ‌គ្រីស្ទយេស៊ូវ ^២៧ព្រោះអស់អ្នកដែលបានទទួលបុណ្យជ្រមុជក្នុងព្រះ‌គ្រីស្ទ នោះឈ្មោះថាបានប្រដាប់កាយដោយព្រះ‌គ្រីស្ទហើយ ^២៨គ្មានសាសន៍យូដា ឬសាសន៍ក្រេក គ្មានបាវបំរើ ឬអ្នកជា គ្មានប្រុស នឹងស្រីទៀតទេ ពីព្រោះអ្នករាល់គ្នាទាំងអស់រួមមកតែមួយ នៅក្នុងព្រះ‌គ្រីស្ទយេស៊ូវ ^២៩ហើយបើអ្នករាល់គ្នាជារបស់ផងព្រះ‌គ្រីស្ទ នោះក៏ពេញជាពូជរបស់លោកអ័ប្រា‌ហាំហើយ ក៏ជាអ្នកគ្រងមរដកតាមសេចក្ដីសន្យាផង។

ព្រះគម្ពីរ កាឡាទី ៣:១៥-២៩